Brummelhuis Bouwbedrijf met Notariswoning, weg van de snelweg

We kennen de namen Linschoten en Woerden toch vooral van hun beruchte file-verleden maar wie hier in deze omgeving de A 12 verlaat staat versteld van de plotselinge rust en natuurlijke rijkdom in dit onvolprezen polderlandschap. Als we over één van de vele bruggetjes komen, zien we de vrolijke notariswoning van Jacklin en Freek bijna over het hoofd maar dat is vooralsnog een compliment. Het is namelijk alsof de woning hier al jaren in dit landschap op haar plekje staat. Pal aan de overkant broedt met schrille kreten een torenvalk echtpaar, dat zie je ook niet elke dag terwijl aan de overkant de ooievaars hoog in de lucht aan het baltsen zijn! De trotse eigenaars van deze landelijke stulp die begon bij Brummelhuis zijn onze getuigen. Samen bekijken we hoe dit alles tot stand kwam.

Natuurlijk opgenomen
Het mag dan een bescheiden stulpje zijn, althans bescheiden lijken want de binnenkant heeft echt verrassingen in petto, maar dit echtpaar met twee jongens is er niet minder trots om en terecht, zo blijkt snel. Freek: “op deze plek heeft altijd het huis(je) van mijn ouders gestaan. In 2007 kwam de grond en het oude woninkje, een ‘daggeldershuisje’ daterend uit 1874, in bezit van Jacklin en mij. Wij waren met nieuwbouw gebonden aan het volume van het oude huisje plus ruwweg 10 %. Dat gegeven en met name onze sterke voorkeur voor het type notariswoning hebben ons op het spoor van Brummelhuis (Deventer) en aannemer Bot en Van der Ham (Meerkerk) gezet. Aanvankelijk zijn we met een lokale architect in zee gegaan maar omwille van de strakke symmetrie aan de voorkant en onze diepe wens voor een forse uitbouw met veel glas aan de tuinkant heeft Brummelhuis die tekeningen overgenomen en de schetsen volledig gedigitaliseerd.” Terwijl wij spreken lopen pardoes de schaapjes door de achtertuin en schiet er een groene specht door de hazelaar. Jacklin: “dat soort dingen vinden wij de moeite waard om gezien te worden. Wij wilden inderdaad zicht op die prachtige polder achter ons behouden, vergroten zelfs. Wij hebben erg veel inspiratie opgedaan uit Kavel en Huis® over de stijlen die we mooi vonden maar ook enkele landelijke elementen onthouden om dat karakter te benadrukken, zoals de donkerblauwe, functionele luiken – van duurzaam aluminium. Ook de strakke symmetrische voorgevel is geworden zoals het de notariswoning betaamt.” Van voren is de woning met tuin inderdaad in evenwicht, verder tellen we rondom vier dakkapellen met zinken ‘wangen’. Een strakke, red cedar sierlijst met zinken goten die uitmonden in zinken pijpen. De ramen, deuren en kozijnen zijn onmiskenbaar van de kwaliteit van Hebo, ook de voordeur en zeker die fraaie hoge uitbouw achter met 110 twee openslaande groepen. Keramische, antracietkleurige pannetjes op de stolpkap en twee schoorstenen, eentje is écht. De dorpels bij de ramen zijn chique hardstenen exemplaren en de baksteen is een vrij lichte, rood genuanceerde steen, doet het goed, zeker in combinatie met de lichte voegcement. De hanenkammetjes zijn zelfs nog getoogd, mooi metselwerk! Ter hoogte van de woningvoet, het trasraam, is de voegcement juist subtiel donker. De woning heeft één verdieping, te zien aan de relatief lage dakrand maar toch nog een manshoge zoldering via vlizotrap bereikbaar. Naast de genoemde super-uitbouw is er nog een doorlopende, open veranda met heerlijk uitzicht: een authentieke schuur met schaapjes van de buurman, tellen maar. Hoe landelijk wil je het hebben?

Vóór wel, achter niet
Toch is het leuk dat aan de rugzijde van dit perfect in het landschap passende notarishuis, de vrijheid is genomen om het eens anders te doen! Die meer persoonlijke toevoegingen verlenen de bewoners ook gelegenheid om in het interieur ook verrassende indelingen en dito inrichting te realiseren. De inhoud van dit huis met één verdieping, met zolder maar zonder kelder, gesteund door ca. 22 heipalen, is toch circa 650 m3. De woning heeft betonnen muren en verdiepingsvloeren maar deze aannemer wist het geheel in de winter nog wel, te plaatsen in slechts zeven maanden. Freek: “onze absolute wensen waren de symmetrie van de notariswoning, aan de voorkant wel te verstaan, verder de hoge, glazen uitbouw en de veranda uiteraard. Die uitbouw was destijds nog even slikken voor de welstand maar vooruit, is toch allemaal gelukt!” Eenmaal binnen staat ons weer een wending te wachten: zo klassiek en landelijk van buiten, zo strak en modern soms van binnen, met treffende klassieke elementen. Na de entree met de houten trap en merbau treden kom je nu eens niet in de U- vorm die de notariswoning zo kenmerkt maar word je eerst overweldigd door die panoramische, glazen wand met polderzicht! Links ben je dan al een kantoorruimte gepasseerd en een bijkeuken met artiesteningang bovendien. Je staat dan bijna in de moderne open keuken die zicht op straat toelaat, en rechts zijn een overgangs/eetruimte en de woonkamer, die een échte open haard heeft. Na de houten trap zijn aan de langwerpige, lekker lichte overloop te vinden: twee slaapkamers met eigen badgelegenheid, een grotere ouderbadkamer, de ouderslaapkamer mét inloopkast (het magische woord!) en dan is er nog een vlizotrap naar de brede zoldering. Een fraai en vooral open interieur met veel loop- en kijkruimte verwacht je eigenlijk niet bij deze ‘schattige’ éénverdiepings-notarisstulp die het van de buitenkant toch lijkt. Deze kavel ligt overigens zoals geschetst op een zeldzaam mooie plek die opmerkelijk genoeg toch dicht bij de grote stad ligt; slechts de grote vrachtwagens die af en toe voorlangs komen bewijzen die stelling. De talrijke vogels en de schaapjes die rondlopen doen je al snel weer beseffen dat die dieren voor Jacklin en Freek op perfecte bodem rondstappen… en zo ontstaan bij langsfietsende passanten nu gezegden: ‘zij hebben de schaapjes op het droge!